Donkere dagen
doen verlangen naar licht
naar uren
van gemoedelijkheid
of iemand
met warmte en hoop
in zijn woorden.
Alleen uit het zachte
wordt zachtheid geboren.
heel stil is het
zo stil …
wou slechts één enkele vlinder
door grijze luchten zweven
maar aan de donkere einder
hangen slechts nevelresten
als spinnenwebben
vredig stil is het
zo stil
verstild …
en toch, heldere tonen
van ’t slaan van klokken
die door de zondag reppen
een eerste kaars mag aan.
wordt zachtheid geboren.
Laat de sterren
In hun zwijgzaamheid
aan het heelal
je gaande houden.
Altijd zijn er redenen
om te geloven
dat vrede er komen zal.
In het hart van de winter
brandt het vuur,
dat de mensheid verwarmt.
Dankzij de ontelbaren
die voortdurend hout aanbrengen.
Ergens verwacht worden
ergens warmte vinden
die een mens nodig heeft,
ergens met anderen
onverwacht hoop zien oplichten…
Dat is de zaligheid
van Kerstmis.