Claudicatio intermittens

Wat is claudicatio intermittens?

Claudicatio intermittens, ook wel etalagebenen of rokersziekte genoemd, is een symptoom dat voorkomt bij vernauwing van de slagaders naar het onderste lidmaat. Tijdens een inspanning (lopen, wandelen …) hebben de beenspieren meer bloed en zuurstof nodig dan in rust. Dit zorgt ervoor dat de klachten voornamelijk optreden tijdens inspanning. Het is mogelijk dat u, na een eindje wandelen, pijn krijgt in een of beide benen. Wanneer u dan even rust, neemt de pijn af en kunt u verder wandelen.

In rust is de zuurstofnood van de spieren lager en kan er wel voldoende zuurstof voorzien worden. De afstand die u kunt wandelen alvorens er symptomen optreden, is afhankelijk van de ernst van de verminderde bloedtoevoer. Ook de wandelsnelheid en de helling van het oppervlak spelen hierbij een rol. Hoe hoger het tempo of hoe steiler de helling, hoe sneller de pijn zal optreden. Vaak treedt deze pijn op in de kuiten, maar het kan ook in de bovenbenen of bilspieren voorkomen. Meer zeldzaam treedt voetclaudicatio op.

Benaming

Claudicatio komt van het Latijnse woord ‘claudicatio’ wat ‘hinken’ betekent. Het Nederlandse woord hiervoor is ‘etalagebenen’ omdat het rusten de indruk wekt dat de patiënt op dat moment in de etalages kijkt. Claudicatio intermittens is vaak één van de eerste klachten die optreden bij vernauwde bekken- en/of beenslagaders, omdat de benen bij inspanning meer bloedtoevoer (en dus zuurstof) vragen dan in rust. Vandaar ‘intermittens’ omdat de klachten niet altijd aanwezig zijn, maar wel bij het stappen (‘intermittent’, ofwel ‘soms’).

Oorzaak

Claudicatio intermittens is een klacht die vaak als eerste optreedt bij vernauwde bekken- en/of beenslagaders. Die vernauwingen worden meestal veroorzaakt door slagaderverkalking of atherosclerose.

De belangrijkste risicofactoren van slagaderverkalking, en dus claudicatio intermittens, zijn:

• Roken,
• Een te hoge bloeddruk
• Een te hoog cholesterolgehalte in het bloed
• Suikerziekte