Hoe ben je gestart met je vrijwilligerswerk?
Ik heb mijn leven lang gezegd: 'De dag dat ik stop met werken, wil ik vrijwilligerswerk doen’. Door rugklachten kwam dit vroeger dan verwacht.
Hoewel ik het ziekenhuis al kende via mijn vrouw en kinderen die hier werkten, had ik in mijn glorietijd nooit gedacht dat ik hier vrijwilligerswerk zou doen.
Toch meldde ik me na een maand al aan in dit ziekenhuis en kon ik een tijd later starten als vrijwilliger in het kapsalon. Dat vond ik eerst wat raar, maar toch klikte het meteen. En ik sta er nog steeds. Eigenlijk kan ik geen sluitend antwoord geven op de vraag ‘waarom doe ik dat hier?’, maar ik doe het nog altijd even graag.
Wat houdt je takenpakket precies in? Wat doe je het liefst?
Ik sta in voor het patiëntenvervoer van en naar het kapsalon en help soms ook mee met de krantenronde. Op dinsdagochtend help ik met het ontbijtbuffet en bak ik spek en omelet op een geriatrische afdeling in het ziekenhuis. Tijdens de COVID-19-periode deed ik vrijwilligerswerk aan de heen-en-weerdesk van het ziekenhuis. Alles wat ze gevraagd hebben en wat ik kon, heb ik hier al gedaan.
Ik haal veel voldoening uit de gesprekken met patiënten: hen even uit de dagelijkse sleur halen, herinneringen ophalen ...
Ik vind alles fantastisch aan mijn vrijwilligerswerk, maar vooral sociaal contact met medewerkers en patiënten. Ik haal veel voldoening uit de gesprekken met patiënten: hen even uit de dagelijkse sleur halen, met hen te praten, herinneringen ophalen …
Wat drijft je om het vol te houden?
De liefde en het respect voor alles wat leeft. Ik heb mensen nodig rondom mij, ik zou niet marcheren op een onbewoond eiland. Ik zou mezelf omschrijven als een kuddedier.
Wat ik ook belangrijk en motiverend vind, is dat de mensen hier gelijk zijn. Want als je ziek bent, maakt het niet uit of je rijk bent of hoogopgeleid.
Ik word hier zelf ook als vrijwilliger volledig aanvaard, zowel door patiënten als door medewerkers. Ik voel me deel van een team en dat doet deugd.
Wat is tot nu toe je mooiste ervaring als vrijwilliger?
In de kerstperiode ga ik op de geriatrische patiëntenkamers rond verkleed als kerstman. Ik schrok er van wat dat doet met patiënten. De eerste keer vreesde ik ervoor dat iedereen ermee zou lachen, maar het werd een van de meest emotionele momenten die ik in jaren heb meegemaakt. Ik zag hoe de patiënten terugdachten aan mooie herinneringen uit hun jeugd. Het raakte mij dat ik patiënten een klein genotmoment kon geven, waarin er even niet gedacht moest worden aan hun ziekte.
Wij, mensen, beseffen niet altijd hoe dankbaar we mogen zijn met de mogelijkheden en kansen die we hebben.
Neem je bepaalde dingen uit het vrijwilligerswerk mee in je dagelijkse leven?
Wij, mensen, beseffen niet altijd hoe dankbaar we mogen zijn met de mogelijkheden en kansen die we hebben. Eigenlijk zou het goed zijn voor iedereen om eens een maand vrijwilligerswerk te doen in een ziekenhuis, om te beseffen wat voor gelukzakken wij allemaal zijn.
Hoe wil jij met je vrijwilligerswerk een verschil maken voor de patiënten?
Ik wil een kleine meerwaarde kunnen zijn voor mensen, door er gewoon te zijn. Ook al is de tijd soms kort en is een uitgebreid gesprek niet mogelijk, toch probeer ik er in die beperkte tijd écht te zijn.
Het verschil kan in kleine dingen zitten: een bezoekje van de kerstman, een lekker ontbijt, een kapbeurt, even weg zijn van de kamer of gewoon een luisterend oor.
Heb jij een levensmotto?
‘Positief in het leven staan en het nemen zoals het is.’