Een korte getuigenis
Sophie - 37 jaar
Mama van Ella - 5 jaar
Ella was 5 toen ik de diagnose kreeg en ik heb haar toen vrij snel verteld over slechte cellen in mijn lichaam waar de dokters in het ziekenhuis medicijnen voor geven. Ik omschrijf de chemotherapie naar Ella toe als ‘de goede soldaten’.
Ik vond het moeilijk om Ella te vertellen dat mijn haar zou uitvallen maar toen ik daar met mijn eigen mama over praatte, zei ze meteen: ”Waarom neem je Ella niet mee als de kapper je haar al korter zal knippen en dan kan je haar een mooie sjaal laten kiezen? “
Ik heb wel even getwijfeld maar toch besloten die raad op te volgen. Als oma kent zij Ella tenslotte ook heel goed en heeft ze ook het beste met haar voor.
Uiteindelijk beslisten we om met zijn drieën te gaan en Ella heeft ook een mooie pet voor mij uitgekozen toen. We hebben er toen echt een beetje een ‘meisjesnamiddag’ van gemaakt. Ik hoorde later van de kleuterjuf dat Ella in haar klasje heel trots had verteld over het bezoek aan de pruikenzaak, over de kleurige pet die zij had mogen kiezen en ook over slechte kankercellen en de goede soldaten die haar mama weer beter moeten maken.