Hoe ervaar je dat werk?
Ik vind dat heel fijn. Ik doe dat dan ook al 27 jaar. Het is “mijn ding”. Wij begeleiden mensen die zwanger willen worden en daar moeilijkheden mee ondervinden. Wij doen onderzoeken en bieden ondersteuning via gesprekken. Zo doen we echografieën en bloednames. Er is ook een groot emotioneel aspect en dat is iets wat ik kan. Ik heb dat geleerd, maar dat zit ook in mij.
Wat sprak er u zo bijzonder aan in die afdeling?
Ik ben afgestudeerd als vroedvrouw, maar ik heb zelf altijd een heel sterke kinderwens gehad. Die is bij mij vervuld geweest. Zelf heb ik ooit ook een miskraam meegemaakt. Door die ervaring weet ik hoe het is om een kinderwens te hebben en die niet onmiddellijk vervuld te zien. Nu wil ik op mijn beurt mensen hierin begeleiden.
Zijn de mooie en moeilijke dingen aan uw werk?
Het mooiste zit in de persoonlijke contacten met mensen, hen te ondersteunen, hen moed te geven door kleine dingen.
De moeilijke momenten zijn beperkt. Er zijn mensen die niet zwanger worden of die stoppen met hun begeleiding. Zo zie je soms in koppels dat het traject te veel druk legt op de relatie. Dat versta ik heel goed. Soms vinden koppels ook net kracht bij elkaar om verder te gaan. Dat zie ik graag gebeuren: “als de een valt gaat de andere rechtstaan”.
Dat zie ik graag gebeuren: “als de een valt gaat de andere rechtstaan”.
Wanneer mensen niet verder gaan met een behandeling komen ze daar dikwijls over praten. Vaak kunnen we dit op die manier mooi afronden. Wij hebben ook een heel goed team en een heel goed hoofd. Zij zorgt ervoor dat wij dit allemaal volhouden. Dat is een pluim voor haar. Al de moeilijke momenten worden gedragen door het hele team.
Over de werkdruk wordt er veel gesproken in de zorg nu. Mensen zeggen ‘we kunnen eigenlijk niet meer ons werk beleven zoals we dat zouden willen.’ Hoe zie jij dat?
Ik versta dat heel goed, hoewel ik denk dat wij ons op fertiliteit nog in een ‘luxe-positie’ bevinden. Wij hebben het geluk gehad niet te veel mensen te moeten laten afvloeien. Maar ik weet hoe het in de zorg is, want in het begin van corona zijn wij elke week op een hospitalisatie-eenheid gaan helpen. Toen is onze frank wel gevallen. We zagen wat het betekende om met minder volk, evenveel werk te moeten verzetten. Wat wel is, wij zitten op fertiliteit op dit moment met twee collega’s die ziek zijn, die niet worden vervangen. Wij merken dat er een tekort gaat komen en dat dit niet wordt aangevuld. En toch is mijn ervaring dat een goed team veel kan opvangen en elkaar ondersteunen.
Wat is voor u spirituele zorg?
Een luisterend oor bieden en het plaatje in het groter geheel laten passen. Hierin hebben we goede ervaringen met de pastorale dienst. Het is fijn om op hen beroep te kunnen doen wanneer we zelf niet voldoende tijd hebben of wanneer een collega het moeilijk heeft in een ondersteuning. Als er zaken te moeilijk zijn, geven we dat aan elkaar door en ik vind dat eigenlijk een mooie afspraak. Het is in acute situaties dat zij er zijn.
Hoe zie jij jouw rol als vroedvrouw binnen de totaalzorg?
De arts gaat de medische kant belichten en de rationele uitleg geven, terwijl wij de emotionele uitleg geven en de praktische kant uitleggen. De arts start een behandeling op en geeft een eerste algemene uitleg, maar elk koppel komt voor de start van de behandeling eerst op intakegesprek bij ons. We geven hen uitleg over de subjectieve en niet enkel over de objectieve bijwerkingen. De dokter zien ze voornamelijk tijdens de ingrepen, maar ons zien ze dagelijks of om de twee dagen. Dat is dus een heel andere, intensere, begeleiding.
De arts gaat de medische kant belichten en de rationele uitleg geven, terwijl wij de emotionele uitleg geven en de praktische kant uitleggen.
Ik durf onbescheiden te zeggen dat ons team hier heel goed in is. Dat zie je aan de kaartjes die we ontvangen, ook van koppels die met lege handen achterblijven. Ze laten ons weten dat ze goed begeleid zijn, dat ze gevoeld hebben dat we hen ondersteunen. Dat is eigenlijk het enige wat we kunnen doen; begrip tonen en mensen laten voelen dat er iemand achter hen staat. Ook als het niet lukt.
Hoe zie jij zingeving in het leven? Hoe bekijk jij het leven?
We zien vaak dat mensen vergeten te leven, dat hun leven stil staat. Alles staat voor hen in het teken van zwanger worden. Dan moedigen we hen aan om op vakantie te gaan, om tijd voor zichzelf te nemen om niet te vergeten te leven. Het is belangrijk om, ondanks je behandeling, alle aspecten van het leven te blijven ervaren. Mensen aansporen om de goede dingen te blijven zien en daar ook van en naar te leven.
Ik haal zelf energie uit mijn hobby’s. Ik geef naailessen en geniet ervan om met de fiets op pad te gaan. Ik ben eigenlijk heel goed omgeven. Ik heb een goede man. Ik heb drie kinderen die het goed doen. Eigenlijk ben ik een gelukkige vrouw. Natuurlijk heb ik wel geluk gehad. Ik mag hier werken. Ik doe het graag. Ik probeer goed te doen met kleine dingen, zo ga ik bijvoorbeeld vaccineren.
Ik geloof niet in de maakbare mens. Ik bedoel, niet alles kan. Hoe ouder ik word, hoe voorzichtiger ik word. Persoonlijk ben ik niet zo diepgelovig, maar ik geloof wel in de mens. Ik vind dat genoeg. En ik heb goeie ervaring met mensen.