Als kind zei ik al dat ik later iets met mijn handen wilde doen. Maar dat niet alleen, ik wilde ook mijn verstand kunnen gebruiken en met mensen werken. De slogan ‘verpleegkunde is werken met je hoofd, je handen en je hart’ sprak me aan. Het totaalplaatje, en dus ging ik daar voluit voor. Ik wist al snel dat ik de richting van de nierpathologie uitwilde. Tijdens mijn stage ontdekte ik dat dialyse helemaal mijn ding is: de zorg voor de chronische patiënt in combinatie met het technische aspect.
Goedgevulde dag
Ik werk in een shiftensysteem: ofwel de vroege, ofwel de late. Een ochtendshift start om 7 uur en begint met de zorg voor de patiënten die zich die dag laten dialyseren. Dat neemt ongeveer vier uur in beslag. In de namiddag tot 15 uur ben ik in de weer met mijn andere taken. Ik help mee op intensieve zorgen of spoed als er een acute dialyse nodig is, ik werk aan onze Dialeeskrant die we voor de patiënten samenstellen, of ik ben aan de slag voor mijn werkgroep. Kortom: telkens een goedgevulde dag. Een late shift begint dan weer om 10.21 uur en duurt tot 18.40 uur. Daardoor ben ik ’s avonds nog op tijd thuis om samen met mijn gezin aan tafel te zitten.
Uitdagingen
De mogelijkheden in het niercentrum zijn groot. Uitdagingen à volonté. Naast de ‘gewone’ hemodialyse kun je je bijvoorbeeld ook gaan toeleggen op peritoneale dialyse of leverdialyse. Je krijgt hier veel kansen om je te ontplooien, je kunt je interesses echt de vrije loop laten. En als je een idee hebt, kun je het gerust voorstellen en verder uitwerken. Je kunt je ei hier kwijt. Ik vind het ook super om te werken in een hoogtechnologische setting. Een universitair ziekenhuis staat niet stil, hè.
Familie
Als verpleegkundige ben je best empathisch aangelegd. Dialyse is voor veel patiënten geen eenvoudige situatie. Je moet dus wel meevoelend kunnen zijn. De meeste patiënten komen drie keer per week naar hier voor hun dialysesessie. In het niercentrum heerst daardoor een eerder familiale sfeer, iedereen kent elkaar. Voor veel patiënten is net dat ook een uitlaatklep; ze weten dat ze hier kunnen praten met mensen die hen begrijpen. Er is ook veel collegialiteit: we staan er nooit alleen voor. Ik ben nu 16 jaar aan de slag in het niercentrum en het bevalt me nog altijd. Hopelijk word ik hier ‘oud’ (lacht).
Zelf aan de slag gaan?
Interesse in een job als verpleegkundige?