Voorzicht
haast nog breekbaar
verschijnt overal het licht
maar met een kracht
die niemand kent
die hoop laat kiemen
tuinen aansterkt
grafstenen opzij rolt.
Alles wijst naar
een nieuw begin.
“Pasen is alsof je vanuit een pikdonker labyrint door een putdeksel omhoog komt,
en ineens midden in het stralende zonlicht staat.
Midden in de warmte, midden in de ruimte, midden in het leven.
Je knippert met je ogen tegen het felle licht.
De bomen zijn nog nooit zo groen geweest.
Het lijkt wel of je ineens beter ruikt, of je helderder ziet, of alles beter smaakt.”
Corien Oranje
In de vroegte was het.
Zwijgzaam en met lemen voeten
gingen ze op weg
doorheen de oeverloze leegte.
In hun hart de volheid van weleer.
Maar de dag
brak als een klaproos open.
Licht kwam hen
voorzichtig tegemoet.
In de nevels van hun vragen stond Hij aan hun zijde
- Hij die dood was -
en de boodschap ‘vrees niet’
werd een mantel om hen heen.
‘Vrees niet’ is het lied
bestemd voor elke mens op aarde.
Kijk omhoog
en hoor het ruisen in de bomen.
Zie hoe knop en twijg erop vertrouwt.
Leef maar met de glans
van hoop en van ontroering in de ogen.
‘Vrees niet’
is het eerste en het laatste woord.
Zeg en zing het voort.
Kris Gelaude
“De Heer heeft mij gezien en onverwacht ben ik opnieuw geboren en getogen.
Hij heeft mijn licht ontstoken in de nacht.
Gaf mij een levend hart en nieuwe ogen
Zo komt Hij steeds met stille overmacht,
en zo neemt Hij voor lief mijn onvermogen.”
Huub Oosterhuis
