Transforaminale infiltratie

Indicaties tot behandeling

Door een ongeval of door slijtage van de wervelkolom kunnen na verloop van tijd zenuwpijnen ontstaan. Die ontstaan door druk op of irritatie van de zenuwen die vertrekken vanuit de wervelkolom. Afhankelijk van welke zenuw geïrriteerd is, zal de pijn uitstralen naar een bepaald deel van het lichaam, bijvoorbeeld via de achterzijde van het dijbeen naar de enkel.

Wat is een transforaminale epidurale infiltratie?

Bij een transforaminale epidurale infiltratie (ruggenprik) steekt de arts een fijne naald door de huid tot in de epidurale ruimte net buiten het ruggenmerg. Via de naald worden er corticosteroïden ingespoten, die in de epidurale ruimte rechtstreeks in contact komen met de pijnlijke zenuw. Deze behandeling heeft als doel de pijn te verminderen en plaatselijk de ontsteking en zwelling weg te nemen.

De epidurale ruimte wordt aangeprikt ter hoogte van de zenuwen die uit de wervelkolom vertrekken. Met behulp van röntgenapparatuur en contrastmiddel kan de arts nauwkeurig de juiste behandelingsplaats bepalen en controleren of het geneesmiddel op exact de juiste plaats terecht komt.

Afhankelijk van de klachten kan de injectie plaatsvinden ter hoogte van de nek (cervicaal), borstkas (thoracaal) of onderrug (lumbaal). Vaak moet de behandeling een tot twee keer herhaald worden, met een tussenpoos van twee weken.

Hoe moet u zich voorbereiden op de behandeling?

De behandeling gebeurt meestal ambulant in het Leuvens algologisch centrum (LAC), ook wel pijncentrum genoemd. Zorg ervoor dat iemand u begeleidt, want na de behandeling mag u niet zelf met de wagen naar huis rijden.

U hoeft niet nuchter te zijn voor de behandeling.

Verwittig op voorhand het pijncentrum en uw huisarts indien:

• U bloedverdunnende geneesmiddelen gebruikt. Sommige bloedverdunners moeten tijdelijk omgeschakeld worden naar een ander geneesmiddel.
• U allergisch of overgevoelig bent voor bepaalde soorten van geneesmiddelen, contrastmiddelen, kleefpleisters, ontsmettingsstoffen.
• U diabetes hebt.
• U zwanger bent.

Hoe verloopt de behandeling?

De dag van de behandeling schrijft u zich in aan het onthaal van het ziekenhuis. Vervolgens wordt u doorverwezen naar het pijncentrum (Leuvens algologisch centrum). Een medewerker zal uw afspraak bevestigen en u kan plaatsnemen in de wachtruimte.

Voor de behandeling start, wordt er een waakinfuus geplaatst. Dit dient om bij een eventuele onvoorziene reactie (shock) op de toegediende medicatie snel een geneesmiddel toe te dienen.

De verpleegkundige zal u vragen om plaats te nemen op de behandelingstafel. Afhankelijk van de te behandelen plaats moet u een bepaalde houding aannemen. Bij een injectie ter hoogte van de onderrug of borstkas ligt u op uw buik, en wordt er een kussen onder uw buik gelegd om op die manier de wervelkolom rechter te maken. Bij een injectie ter hoogte van de nek ligt u op uw rug.

De huid wordt grondig ontsmet met een rode vloeistof die koud aanvoelt. De prikplaats wordt door de arts afgedekt met een steriele doek. Vervolgens wordt de huid plaatselijk verdoofd, wat tijdelijk een brandend en spannend gevoel kan geven. De arts zal daarna de exacte plaats van behandeling zoeken met behulp van het röntgentoestel en de monitor, en dit controleren door het toedienen van contrastmiddel. De naald wordt zo in de epidurale ruimte gebracht, doorheen de foraminale ruimte. Vervolgens wordt een kort werkende verdoving en de corticosteroïden ingespoten. Dit kan een uitstralende pijn veroorzaken in uw arm of been, bij respectievelijk een injectie ter hoogte van de nek of onderrug.

De volledige behandeling neemt ongeveer een tiental minuten in beslag. De eigenlijke injectie met het geneesmiddel zelf duurt een tweetal minuten.

Na de behandeling moet u nog een half uur blijven liggen en worden regelmatig uw bloeddruk en pols gecontroleerd. Nadien mag u het ziekenhuis verlaten. 

Wat gebeurt er na de behandeling?

Als alles goed verlopen is, mag u na de behandeling naar huis. De eerste 24 uur na de behandeling mag u niet actief deelnemen aan het verkeer. U doet het de eerste dag best ook rustig aan.

Het is mogelijk dat uw nek of rug pijnlijk aanvoelen in de dagen na de behandeling. Dit is een gevolg van de prik zelf en van de reactie van het lichaam op een lichaamsvreemde stof. Vanaf de derde dag zal deze pijn geleidelijk afnemen en verdwijnen.

Verder is het mogelijk dat u een warmtegevoel en/of een krachtsverlies waarneemt  in de arm of het been. Dit is niet verontrustend en wordt veroorzaakt door de verdovingsstof die is uitgewerkt na twee tot acht uur.

Wat zijn de mogelijke nevenwerkingen of complicaties?

Hoewel de behandeling en de toegediende producten erg veilig zijn, kunnen er uitzonderlijk complicaties optreden.

• Er bestaat een kleine kans op bloeding, infectie, zenuwbeschadiging en pijn door de prik zelf.
• Soms wordt er tijdens de behandeling een klein bloedvat geraakt, waardoor een kleine bloeding kan ontstaan. Dit vormt geen probleem wanneer u geen bloedverdunners neemt of deze tijdig hebt stopgezet.
• Corticosteroïden kunnen sporadisch spierzwakte, hoofdpijn, tijdelijke gewichtstoename of een ontregeling van diabetes veroorzaken.
  Bij aanhoudende hoofdpijn (vooral bij het rechtkomen van liggende naar zittende houding) neemt u best contact op met uw huisarts.
• Het plaatselijke verdovingsmiddel kan aanleiding geven tot een daling van uw bloeddruk.
• Zowel corticosteroïden als het verdovingsmiddel kunnen aanleiding geven tot een allergische reactie.
  Indien u in het verleden al een dergelijke allergische reactie had, verwittig dan zeker de arts voor de start van de behandeling.

Resultaten

Globaal gezien verbeteren de pijnklachten na de eerste infiltratie. Een tweede infiltratie doet de klachten verder afnemen en stabiliseren. Soms is een derde infiltratie aangewezen. Hoe dan ook is er een wachttijd van minimum twee weken tussen twee opeenvolgende infiltraties.

Door een afname van de pijnklachten kan u beter functioneren of revalideren.

Toch blijft het zo dat een aantal patiënten geen baat vinden bij een transforaminale  infiltratie.