Lydie, vrijwilliger voor de bibliotheek en 'Even uit de kamer'

Lydie (64) combineert op dinsdagen twee vrijwilligerstaken. In de voormiddag werkt ze als dispatcher voor het project ‘Even uit de kamer', een initiatief dat patiënten de kans geeft om even uit hun kamer te komen. In de namiddag brengt ze boeken rond vanuit de ziekenhuisbibliotheek. Maar vooral de gesprekken die ze heeft met patiënten, maken voor haar het verschil.

Hoe ben je gestart met vrijwilligerswerk?

"Na een lange carrière in de farmaceutische sector kwam ik in 2023 plots thuis te zitten na een herstructurering. Ik voelde me te jong om helemaal niets meer te doen en ging op zoek naar zinvol werk. Via UZ Leuven vond ik vrijwilligerswerk dat perfect bij me past. Ik begon als dispatcher voor ‘Even uit de kamer’, wat meer administratief werk is. Dat vond ik fijn, want ik heb altijd wat tijd nodig om te ontdooien in een nieuwe omgeving. Later werd ik ook actief bij de bibliotheekwerking.

Ik merkte al snel dat veel patiënten vooral behoefte hebben aan een babbel.

Wat houdt je vrijwilligerswerk precies in?

"In de bibliotheek mocht ik eerst boeken kaften en ordenen, maar later werd ik ook ingeschakeld om het boekenaanbod tot bij de patiënten te brengen. Op de afdelingen waar ik kom, zoals hospitalisatie 8 in het gebouw ‘Vrouw, kind en erfelijkheid’, merkte ik al snel dat veel patiënten vooral behoefte hebben aan een babbel in plaats van een boek (lacht). Door een risicozwangerschap in het ziekenhuis moeten verblijven tot de bevalling, ver weg van familie en vrienden, of revalideren na een zware ingreep... Dat zijn ingrijpende periodes. Ik probeer hen tijdens mijn bezoek dan wat op hun gemak te stellen of afleiding te bieden."

Wat drijft je om dit te doen?

"Ik haal enorm veel voldoening uit die ontmoetingen. Soms kom ik een week later terug op dezelfde kamer en word ik meteen herkend. Of ik hoor: ‘Mevrouw, ik vind het fijn dat je langskomt.’ Wanneer patiënten me vertellen hoe hun situatie geëvolueerd is, voelt het bijzonder dat ik een klein stukje van hun pad heb mogen meewandelen. Zo ontmoette ik een zwangere vrouw die enorm bang was om vroegtijdig te bevallen. Ik probeerde haar moed in te praten en deelde mijn eigen ervaring over mijn kleinzoon, die te vroeg geboren werd en het nu uitstekend doet. Een paar weken later zag ik haar opnieuw – deze keer met een geboortekaartje aan de deur. Dat was een heel ontroerend moment."

Een gesprek van vijf minuten kan al een groot verschil maken.

Wat neem je mee uit je vrijwilligerswerk?

"Ik besef meer dan ooit hoe belangrijk kleine gebaren kunnen zijn. Een gesprek van vijf minuten kan al een groot verschil maken. Mensen voelen zich gehoord, gesteund. En ook voor mezelf is het vrijwilligerswerk verrijkend. Het geeft structuur aan mijn week en het gevoel dat ik iets beteken voor anderen."

Laatste aanpassing: 27 februari 2025