"Kanactief, een noodzaak" - Didier

November 2006 werd ik opgenomen in Gasthuisberg met leukemie (AML). Nooit durven denken dat ook ik deze vreselijke ziekte zou krijgen.

Gevolg werd een zware behandeling met de nodige chemo's en uiteindelijk een stamcelstransplantatie in maart 2007.

Iedere patiënt kent uit zijn/haar behandeling wel leuke en minder leuke anekdotes, maar weet dat de basis perikelen van en NA de behandeling voor iedereen van ons hetzelfde zijn. Communicatie, acceptatie, relationeel ...

Tot één jaar na transplantatie heb ik geworsteld met steeds wederkerende vermoeidheid, geen pit in dat lichaam te krijgen, levenslust kon je het niet noemen, het bleef maar bewegen tussen tafel en bed, en alleen frequente controles op dagzaal in UZ.

Ik heb geen seconde getwijfeld toen mij gevraagd werd of ik wou deelnemen in het piloot project van "Kanactief". Samen met lotgenoten bouwen aan onze moraal en conditie.

Driemaal per week kwamen we samen, bewegingsoefeningen op maandag en vrijdag en op woensdag was er conditietraining voorafgegaan door een lezing. Al vanaf de 2e week was er zichtbaar resultaat voor ieder van ons in de groep. In 10 weken tijd hebben wij ons lichaam van bijna niets naar een meer dan acceptabel niveau gebracht.

Tijdens de lezingen werden gevoelens besproken, problemen gedeeld en aangepakt, alles samen, een hele verademing!! Ook heb ik er leuke vrienden aan overgehouden.

Voorbije vakantiemaanden heb ik nog even samen met de kinderen geprofiteerd om dan begin oktober weer part-time aan het werk te gaan.

Ik wens iedere patiënt een spoedig herstel en "KanActief" toe.

Dank aan het KanActief Team, hematologen & verplegend personeel.

Didier

Laatste aanpassing: 11 maart 2020