David (27)

9 september 2022

Hij loopt met een prothese alsof hij nooit iets anders gedaan heeft. Na zijn revalidatie wil David zich voorbereiden op de Paralympics.

Op zijn veertiende kreeg David door beenkanker een eerste prothese in zijn linkerbeen. David: “Dat was een zware episode, die kanker. De prothese betekende dat ik weer kon stappen, maar zonder mijn been goed te kunnen plooien. Ik had ook vaak pijn aan dat been. Toen de prothese voor een tweede keer brak, heb ik een zware beslissing genomen: weg met dat been.”

Mijn geluk is niet afhankelijk van een been

Een moeilijke beslissing omdat ze onomkeerbaar was. “Maar nu, na mijn beenamputatie, heb ik veel minder pijn en kan ik me makkelijker bewegen of reizen. Ik ben heel sportief en wil me voorbereiden op de Paralympics. Het is niet omdat je een been verliest, dat het leven stilvalt. En trouwens, de protheses zijn tegenwoordig zo geavanceerd dat er binnenkort misschien zelfs muziek uitkomt (lacht).”

“Nu ga ik in het weekend nog naar mijn ouders, maar binnenkort ga ik met mijn vriendin samenwonen. Terwijl ik revalideer, heb ik de laatste examens afgelegd voor mijn regentaatsopleiding. Na elk examen werd er hier in het ziekenhuis voor mij geapplaudisseerd. Ik zie de toekomst positief tegemoet: mijn geluk is niet afhankelijk van een been.”

(Tekst: Ria Goris)

Check-up

Onze reporter trekt naar de groene bossen van revalidatiecentrum Pellenberg en meet de hartslag van de mensen die hier revalideren. In deze editie praten we met patiënten over moed. Want als het leven een dramatische wending neemt, is er moed nodig om nieuwe kansen te zien. 

Laatste aanpassing: 16 maart 2023