Enkele getuigenissen
Elise - 44 jaar
Die vermoeidheid was echt een vreemde gewaarwording, alsof er lood aan mijn ledematen hing. Dat gevoel komt plotseling en dan moet ik mijn activiteit snel afwerken. Slapen hielp niet want enkel mijn lichaam was moe terwijl mijn brein overuren draaide. Ik ging dan even rusten in de zetel of op bed: beetje tv kijken of een podcast beluisteren. Overdag bijslapen heb ik zelden gedaan. Ik denk ook dat je best je gewone dagritme kan aanhouden omdat 's nachts slapen anders moeilijk wordt.
Nadia - 52 jaar
Al snel ervaarde ik vermoeidheid, zowel lichamelijk als geestelijk. Plots "op" zijn, zonder zichtbare reden, op alle mogelijke momenten van de dag. Ik heb ermee leren leven, heb het aanvaard, en mijn naasten ook, wat het allemaal veel draaglijker en relatief maakt. Ik weet dat mijn vliegtuig plots naar beneden gaat, maar ik weet ook dat hij snel weer opgaat. Ik heb ook geleerd dat energie energie geeft, mentaal en lichamelijk bezig blijven loont. Ik heb er ook voor gekozen om de "ocharme ik" kaart niet te trekken, een voorbeeld van positiviteit en doorzettingsvermogen zijn voor mijn kinderen.
Fabian - 48 jaar
Wat vermoeidheid na chemo voor mij betekent: Het enige wat ik wilde doen was slapen, ik voelde me zo loom dat ik enkel nog zin had om in mijn zetel te liggen. Doordat ik tijdens de dag zo veel sliep kreeg ik het moeilijk om ‘s nachts de slaap te vatten. Een vicieuze cirkel waar ik moest zien uit te raken. Een filmpje bekijken, wat naar muziek luisteren of soms zelfs een kleine wandeling maken met mijn vriendin hielp me ook om geestelijk tot rust te komen. Hierdoor raakte mijn lichaam langzaam maar zeker weer een beetje terug in balans.