Lumbale fusie

Lumbale artrodese
Operatie waarbij de lendenwervels aan elkaar worden vastgemaakt met staven en schroeven.
Lumbale fusie op 1 of 2 niveaus

Wat is een lumbale fusie? 

Een lumbale fusie is een operatie aan de wervelkolom die nodig is bij ernstige slijtage van of een letsel aan de tussenwervelschijf, zoals een hernia, waardoor de schijf uitpuilt in het wervelkanaal. Het ruggenmerg loopt door de wervelkolom en zenuwen verlaten deze via zijopeningen, die door aangrenzende wervels worden gevormd. Deze zenuwen dragen informatie tussen de hersenen en de rest van het lichaam. Wanneer zenuwen geïrriteerd of gekneld raken door bijvoorbeeld onvoldoende ruimte (stenose), kan dit pijn, gevoelloosheid of tintelingen in de benen veroorzaken. 

Tijdens de operatie stabiliseert de chirurg de wervelkolom. Daarbij worden ook de geknelde zenuwen vrijgemaakt. Na een lumbale fusie kunnen de symptomen verminderen, afhankelijk van de ernst en duur van de knelling. De zenuwpijn kan snel na de operatie afnemen, maar kan soms ook langer aanhouden.

Afhankelijk van de aard en stijfheid van de wervelkolom kan het nodig zijn delen van de wervels weg te nemen. Soms is het ook nodig om de tussenwervelschijf (de discus) weg te nemen en te vervangen door een blokje dat kleine stukjes bot bevat. Dat blokje vergroeit na verloop van tijd met de wervels. 

Tijdens de ingreep worden via een aparte insnede soms extra stukjes bot (botgreffen) weggenomen uit het bekken. Zo kunnen de wervels via uw eigen bot vastgroeien aan elkaar (wervelfusie). Als dat niet kan, wordt bot van een donor of kunstmatig bot gebruikt.

Daarna stabiliseert de chirurg de wervelkolom. Dat gebeurt met metalen schroeven en staven. De staven worden verbonden met de speciale schroeven die aan het begin van de operatie in de wervelkolom werden aangebracht. Zo nodig, kan de chirug ook de onderlinge positie van de wervels corrigeren, bijvoorbeeld in het geval van spondylolisthesis.

Een lumbale fusie kan via verschillende benaderingen uitgevoerd worden.

  • Anterieure lumbale interbody fusie (ALIF): via de voorkant van het lichaam
  • Posterieure lumbale fusie (PLF): via de achterkant van het lichaam
  • Posterieure lumbale interbody fusie (PLIF): via de achterkant van het lichaam. In plaats van enkel twee of meer wervels te verbinden, wordt er ook een schijf verwijderd
  • Transforaminale lumbale interbody fusie (TLIF): incisie in het midden van de rug waarbij er naar de zijkant van de wervelkolom wordt toegewerkt
  • Zijdelingse lumbale interbody fusie (DLIF): incisie op de zijkant van het lichaam

De keuze van toegangsweg wordt bepaald door de chirurg en elke benadering heeft zijn voor- en nadelen. In sommige gevallen is op basis van anatomie of voorgaande operaties een bepaald type benadering meer aangewezen.

Tijdens de operatie zorgt de anesthesist voor comfort en pijnstilling. De anesthesist volgt en ondersteunt daarnaast de werking van belangrijke organen, zoals het hart, de longen en de nieren, maar ook de bloedstolling.

Een operatie is nooit zonder risico. Daarom is het mogelijk, doch onwaarschijnlijk, dat volgende problemen opduiken tijdens de operatie:

  • Infectie door het gebruikte materiaal
  • Wondinfecties
  • Neurologie: sensorische of motorische uitval, zoals bijvoorbeeld dropvoet of een verminderd gevoel in een deel van het been. In zeer uitzonderlijke gevallen is er sprake van (gedeeltelijke) verlamming.
  • Bloedingen
  • Pseudartrose
  • Problemen met het operatie materiaal
  • Durascheur: een scheurtje in de vliezen rondom de zogenaamde paardenstaart (cauda equina) of de zenuwwortel, waardoor hersenvocht vanuit de rug in het operatiegebied kan lekken. Dat lek wordt meteen afgedicht bij de operatie. Het risico op zo’n scheurtje in de vliezen is kleiner dan 5 procent bij een eerste operatie. 
  • Drukletsel in aangezicht naar aanleiding van de installatie tijdens de ingreep
  • Meralgia paraesthetica: voosheid in de bovenbenen

Voor uitgebreidere info verwijzen we u graag door naar de brochure 'Lumbale fusie: operatie en opname in het ziekenhuis'.

Soorten lumbale fusies

Lumbale fusie op 1 of 2 niveaus

Operatie waarbij 2 wervellichamen (wat overeenkomt met 1 niveau) of 3 wervellichamen (wat overeenkomt met 2 niveaus) aan elkaar worden vastgemaakt.

Orthopedische chirurg Lieven Moke legt uit hoe een lumbale fusie op 1 of 2 niveaus verloopt.

Lumbale fusie op meerdere niveaus

Als er 4 of meer wervellichamen aan elkaar worden vastgemaakt, spreekt men over een lumbale fusie op meerdere niveaus. Deze ingreep vereist een intensievere revalidatie.

Mogelijke risico's beperken

Elke ingreep gaat onvermijdelijk gepaard met een aantal risico's. Een groot deel van de complicaties heeft te maken met luchtweginfecties, urineweginfecties, overgewicht, slechte huid- en spierkwaliteit of zwakke botkwaliteit.

Om het risico op die complicaties te verkleinen, kan het helpen om reeds voor uw ingreep gezond te eten, een gezond lichaamsgewicht te behouden, te stoppen met roken, eventuele osteoporose te behandelen (in samenspraak met uw arts) en bewegingstherapie te volgen. Na de operatie zijn het tijdig verwijderen van de blaassonde, goede pijnstilling, bewegingsrevalidatie en goede lichaamshygiëne belangrijk.

De ingreep

Vanuit onze klinische ervaring blijkt dat uw revalidatie al start vóór de operatie. Een goede voorbereiding zorgt ervoor dat u achteraf beter en sneller zal herstellen. Zowel voor als na de ingreep wordt u persoonlijk begeleid, bijvoorbeeld om uw dagelijkse activiteiten en werk weer op te nemen.

Op de volgende pagina's leest u meer over de ingreep, de nodige voorbereidingen en wat u achteraf kan verwachten.

Afspraken

Wervelkolom

Brochures

Laatste aanpassing: 16 oktober 2024