Vinny (27)

12 november 2024

Been of geen been, Vinny gaat positief door het leven. Dat is een bewuste keuze. De jonge sportieve kerel geeft meteen zijn motto prijs: β€œAls je kop meewil, kan je veel.”

Dat een van zijn benen een robotbeen is, vergeet je als je Vinny ziet wandelen. Hij kreeg de prothese nochtans pas zeven weken geleden. Vinny laat geen moment onbenut om te oefenen en progressie te maken. Hij demonstreert hoe hij alweer basketbal speelt.

Na een aanrijding door een dronken chauffeur veranderde zijn leven in één klap. En gaandeweg veranderden ook zijn waarden. “Ik hield vroeger van merkkledij, nu heb ik die zin voor het materiële verloren. Ik was altijd met vrienden, heel sociaal. Nu heb ik nog veel vrienden, maar ik heb geleerd dat alleen zijn ook oké is.”

Ik nam afstand van wie mijn beslissing niet steunde

De beslissing om zijn been te laten amputeren, was zwaar. Maar Vinny mankte en had veel last van zijn aangetaste been. Daarom kwamen een amputatie en prothese in het vizier. “Ik vroeg aan de artsen: Zal ik, als ik ooit papa word, een baby de lucht in kunnen tillen met zo’n prothese? Zal ik zware boodschappentassen kunnen dragen? 

Toen ze dat bevestigden, heb ik mijn keuze gemaakt. Tot grote verbazing van sommigen. Maar ik nam afstand van al wie mijn beslissing niet steunde, want ik had nood aan positieve energie om me heen. Ik ben met een grote mentale kracht voor die amputatie gegaan.”

Vier dagen nadat hij zijn kunstbeen gekregen had, trok Vinny al met makkers naar Tomorrowland, een onvergetelijke dag. “Als mensen rondom je positief zijn, dan haal je daar kracht uit. En zelf wil ik vanuit mijn positiviteit ook anderen kracht geven.”

Onze reporter trekt door de gangen van het revalidatiecentrum en meet de hartslag van mensen die hier verblijven. Dit artikel verscheen in UZ-magazine november 2024

Laatste aanpassing: 12 november 2024