Werkhervatting en kanker

Een korte getuigenis

Hilde - 50 jaar

Toen het duidelijk werk dat ik langdurig afwezig zou zijn van het werk, was dit voor mij een hele moeilijke. Ik had schrik (ook al was dit  een soort irrationele angst, maar toch) om ‘vergeten’ te worden. Iemand zou al mijn taken overnemen en dat had ik schrik dat op het moment dat ik terug zou keren ik helemaal van nul opnieuw zou moeten beginnen en mijn plaats in het team terug zou moeten gaan zoeken.  
Ik heb dit ook zo kunnen benoemen naar mijn chef toe, en hij kon me daarin toch geruststellen. Ik heb toen ook met mijn chef afgesproken dat we regelmatig eens zouden bellen, zodat ik voeling kon blijven houden met het werk en wat er daar allemaal gebeurde. Ik had ook wat contact met de collega’s. Ik kon ook op veel steun van hen rekenen.