Enkele getuigenissen
Sandra – 59 jaar
Ik ben nooit echt een goede slaper geweest, maar nadat ik de diagnose van kanker had gekregen en met chemotherapie was gestart sliep ik zeer slecht. Ik voelde me erg onrustig en piekerde ook ’s nachts veel over de toekomst. Omdat ik slaap zo belangrijk vind voor mijn herstel heb ik hier enkele gesprekken over gehad met de psycholoog van de afdeling. Het hielp me om samen stil te staan bij de impact van dit nieuws op mijn leven en te horen dat het niet abnormaal was dat door stress mijn slaap minder goed was. Ik merkte inderdaad dat na enkele weken mijn slaap wat herstelde, wanneer de eerste ‘shock’ van de diagnose wat gezakt was.
Yvonne – 64 jaar
Ik merkte dat ik tijdens mijn behandeling meer tijd nodig had om in slaap te vallen en enkele keren per nacht wakker werd. Overdag voelde ik me moe en merkte ik dat ik prikkelbaarder was. Hoe meer ik bijsliep overdag, hoe meer ik wakker lag ’s nachts. Ik had het gevoel dat ik in een vicieuze cirkel terecht gekomen was. Nu probeer ik overdag mijn dutjes te beperken tot 20 minuten, ’s avonds een goede dagafbouw te hebben voor het slapengaan, en op een vaster uur op te staan. Overdag voldoende rusten blijft voor mij erg belangrijk. Dit probeer ik niet te doen in het bed waar ik ’s nachts moet slapen.